به خاطر این 10 دلیل تو آمادگی ازدواج نداری

0 1,096

احتمالا مدتی است که با فردی آشنا شده ای، و حتی درخواست ازدواج هم دریافت کرده ای و توی این مدت علاوه بر اینکه هزارتا رویا پردازی کرده ای، تالار هم رزرو کرده ای اما هنوز انگار نه انگار که داری عروس می شوی. شاید فکرهای دیگری در سر داری که نمی گذارد حسابی کیف کنی و لذت ببری. شاید ناراحتی که نکند آمادگی ازدواج نداشته باشم! یا الان برای ازدواج زود نیست؟

خب من در این مقاله قصد دارم به کمک محققان که در این باره تلاش دارند، به تو کمک کنم تا بفهمی که اصلا توی این رابطه خوب پیش رفته ای و این پسر برای تو همسر خوبی خواهد بود یا نه!؟

و یا اصلا تو همسر خوبی برای شریکت خواهی بود یا نه؟

آمادگی ازدواج

مدت زمان کمی است که شریکت را می شناسی

خب اولین گزینه ای که تردید ها را در دل شکوفا می کند، این است که:

  • آیا به قدر کافی او را می شناسم؟
  • آیا همه انتظاراتم را برآورده می کند؟
  • آیا همه چیز را با هم هماهنگ کرده ایم؟
  • آیا من با او به همه هدف هایم می رسم؟
  • آیا او را به طور کامل درک می کنم؟

خب وقتی که شما مدت کمی است آشنا شده اید، خیلی خوش خوشانتان است! همه چیز گرم و عالی است و روزهای سخت هم هنوز فرا نرسیده اند. اینجاست که فکر می کنی بهترین پسر دنیا را دیده ای. اما حقیقتا در رابطه های کوتاه مدت، هیچ گونه شناخت واقعی از دو طرف رخ نمی دهد. علت بسیاری از جدایی هایی که من این روزها می بینم، ایام آشنایی کوتاه است. همان ایامی که دختران و پسران به جای این که بخواهند در مورد اصلیات زندگی شان 500 ساعت اقلا صحبت کنند، در حال گیس و گیس کشی در مورد تیم های مورد علاقه شان هستند! ( از جمله عشق های 18 سالگی که گاهی به 50 سالگی هم کشیده می شود )

برای آمادگی اطمینان بخش برای ازدواج باید در مدت زمان معقول، حد اقل 500 ساعت با هم به طور جدی در مورد زندگی صحبت کنید. زمان کافی برای آشنایی و زمان کافی برای صحبت کردن بسیار اهمیت دارد. 

اگر فکر می کنی یکی دو ماه است آشنا شده اید و قلبا او را دوست داری اما حقیقتا آشنایی چندانی با او نداری، باید همین حالا به فکر برنامه ریزی برای شناخت بیشتر باشی.

 

اگر نشانه سردی و بی توجهی می بینی

یکی از مهم ترین چیزهایی که دخترها موقع آمادگی ازدواج به آن توجه نمی کنند، رفتارهایی است که ممکن است از یک پسر سر بزند ولی دختر آن ها را جدی نگیرد. برای این منظور چند لینک زیر را حتما همین امروز بخوان:

نمی توانی رازهای مهم ات را با او در میان بگذاری

ازدواج به صورت همکاری و همیاری دو طرفه است. دو نفر به پای هم می سازند. این یعنی شریک تو باید با تمام ویژگی هایی که داری، با تمام گذشته ای که داشته ای، بازهم تو را دوست داشته باشد.

اگر نگران این هستی که نکته های مهم گذشته ات را به او بگویی، این یعنی تو هنوز برای ازدواج با این فرد آمادگی لازم را نداری. آمادگی ازدواج به این معنی است که تو کاملا خودت را بپذیری و اجازه دهی طرف مقابل این ویژگی های تو را بداند و بازهم تو را بخواهد.

این ویژگی ها مثل:

  • مصرف مواد و الکل در گذشته
  • بچه داشتن از زندگی قبلی
  • داشتن زندگی قبلی

بنابراین زمانی که بتوانید هر دو دست از خود سانسوری بردارید، آن زمان وقت یکی شدن است.

 

مبارزه ها و بحث های خوبی ندارید

اگر فکر می کنی که یکی از ویژگی های زندگی مشترک عالی این است که یکی از دو طرف کاملا گذشت کند این اشتباه است. یک ازدواج زمانی مناسب است که توی دل تو و او هیچ حرف نگفته ای از یکدیگر نباشد. بدین ترتیب می توانید با خیال راحت، بدون عقده شدن آرزوها و خواسته ها و مشکلات در دلتان با هم با روی باز صحبت کنید.

اگر در رابطه بخاطر ترس از دست دادن، یا بخاطر محرومیت، و ترس از آن، دست از خواسته های خود برداشته ای، و تماما تسلیم طرف مقابلت شده ای، تو هنوز برای ازدواج مناسب نیستی و آمادگی ازدواج نداری. تو باید بتوانی خودت را به عنوان یک سر از دوسر این معامله به رسمیت بشناسی.

نکته مهم: چه رابطه ای را باید تمام کرد ( 22 نشانه پسر بد )

 

اگر با هم دعوا نمی کنید آمادگی ازدواج ندارید

شاید یکی بگوید که این زوج انقدر با هم خوبند که هیچ با هم دعوا نمی کنند! شاید با خودت بگویی خوش بحالش! اما ساده تر بگویم که این دو فرد، یک ازدواج ناسالم دارند. وقتی دعوایی رخ نمی دهد، بدین معنی است که یکی از طرفین حرف های دلش را نمی گوید و از ترس اصطکاک از صحبت کردن در مورد مسائل مهم و سخت زندگی خود داری می کند.

اگر توی رابطه تان به این جا رسیده اید بدین معنی است که نمی توانید برای ازدواج آمادگی داشته باشید. (بخون: با چه کاری توی بگو مگو ها و دعوا عزیز تر شوم)

 

ارزش هایتان در رابطه به رسمیت شناخته نمی شود

هرکس به امیدی و بخاطر رسیدن به چیزی ازدواج می کند. اگر در رابطه ای که هستید متوجه شوید که به ارزش های مهم شما رسیدگی نمی شود، و یا اقلا آن چه که یک مرد یا زن باید بدان بپردازد پرداخته نمی شود، بدین معنی است که ممکن است اصلا تو توی یک رابطه ازدواجی به هدف ازدواج نباشی. شاید شریک تو صرفا به دنبال بهره بردن از تو بخاطر شرایط و موقعیت تو و یا خانواده تان است. من در میان مراجعینم خانمی را می شناسم که به عشق زندگی و فرزند دار شدن ازدواج کرد. او از خانواده متمولی بود ولی پسر از خانواده متوسط رو به پایینی بود. دختر به عشق زندگی و فرزند تن به ازدواج داده بود، اما پسر برای بچه دار شدن به دنبال پول و چک بود!

البته هرگز منظورمان این نیست که رابطه جنسی یک نیاز دو سویه است و باید قبل از ازدواج مرتفع شود! این موضوع مقوله ای کاملا جداگانه است ( عشقم اول رابطه جنسی می خواهد بعد ازدواج )

 

توی عشق ورزی سرد و گرم می شوی

اگر هنوز به عشق سابقت فکر می کنی و به شدت درگیر او هستی به طوری که روی علاقه به این شریک جدی زندگی ات تاثیر گذاشته است! یا این که هنوز با دیگری به دلایلی در رابطه عاطفی هستی، احتمالا متوجه شده ای که

  • گاهی نامزدت را دوست داری و گاهی نه.
  • گاهی گرمی و گاهی نه.
  • گاهی خواهان ازدواجی و گاهی نه.

هر بار هر کدام از این تردید ها به تو روی آورد حتما به دنبال این باش که تکلیفت را مشخص کنی.

 

اگر سازشکاری برایت سخت است آمادگی ازدواج نداری

آمادگی ازدواج یعنی تشریک مساعی با یک نفر! یعنی شما شریک می شوید تا زندگی پر چالش را دنبال کنید. این چالش ها گاهی بال های شما را به هم می ساید یعنی ممکن است با هم درگیر شوید. اگر به دنبال سازش نیستی و فکر می کنی همیشه حق با توست این یک هشدار دارد.

اگر سبک زندگی خاص خودت را در مجردی داشته ای، باید بدانی که خانه شوهر با خانه پدر واقعا فرق دارد. حالا تو تنها نیستی و مسئولیت زندگی فرد دیگری را هم داری. شاید با خودت حس خود معشوق پنداری داری! و می گویی همینی که هست! می خواهی بخواه می خواهی نخواه! اما این جملات فقط رابطه را خراب تر می کند.

اگر تو روزهای جمعه در مجردی ات تا ساعت 14 می خوابیدی، اما الان متاهل هستی، و باید بدانی که شریک زندگی ات ممکن است برنامه ای دیگر داشته باشد. باید بتوانید با هم سازش کنید تا هر دو از این زندگی لذت ببرند. در غیر اینصورت هیچ عشقی دائمی نخواهد بود.

 

فکر می کنی شریکت خوب تغییر می کند

شما در حال حاضر در رابطه با فردی هستید که قصد داری با او ازدواج کنی. با خودت می گویی این پسر / دختر خوبی است ولی می تواند در فلان خصوصیت و فلان ویژگی بهبود پیدا کند. دست به تغییر می زنی و یا حتی با خودت می گویی بگذار تصاحبش کنم! خودم تغییرش می دهم!

راستش را بخواهید افراد بالغ ویژگی ها و رفتارهای خود را انتخاب کرده اند و کم پیش می آید که بخواهند تغییر کنند. حتی تغییرات در بعد از ایام جوانی و در پایان جوانی نه تنها شدنی نیست بلکه اگر هم شود، بیشتر اوقات به حالت قبل بازگشت خواهد خورد. بدین ترتیب شما باید بدانید که همینی که هست را باید بپذیرید. اگر با وجود فعلی این فرد احساس خوشبختی و رضایت دارید، ( نه صرفا دوست داشتن ) این بدین معنی است که تو آمادگی ازدواج داری در غیر اینصورت در مورد آینده نگری با این فرد، کمی تامل کن/

 

چون دوستانت ازدواج کرده اند باید ازدواج کنی

گاهی اوقات ما به سنی می رسیم که همه دوستان، آشنایان و فامیل ازدواج کرده اند. بنابراین تو فقط به دنبال این هستی که ازدواج کنی. حالا هرکه می خواهد باشد! هر چه می خواهد بگوید! هر چه می خواهد بکند! با خودت می گویی فقط نباید از بقیه عقب بیفتم.

و این دقیقا جایی است که اشتباهات از تو سر می زند.

تن دادن به ازدواج با کیسی که متناسب با تو نیست موجب می شود که تو بقیه عمرت را ببازی. پس اگر دائما توی این فکر هستی که فلانی ازدواج کرد و من مجردم! فلانی دو بچه دارد و من هنوز خواستگار هم ندارم! این ها افکار خطرناکی است که ممکن است تو را به سمت انتخاب های اشتباه سوق دهد.

هشدار: مطلب پیش روی شما صرفا ترجمه و تحقیق و حاصل گردآوری هاست! فلذا نمی توان از آن به عنوان راهکار مشاوره ای استفاده کرد. بنابراین برای حل مشکلات خود می توانید به مشاور مجرب مراجعه کنید تا با بررسی مسایل شما و احیانا همسر شما بهترین راهکار برای شما ارایه گردد.

منبع محتوا

 

ممکن است به این مطالب علاقه داشته باشید
پاسخ دهید

Your email address will not be published.