هشدار:در این آموزش میخوام در مورد آسیب پذیر بودن جلوی پارتنر حرف بزنم ولی خب واژه های جایگزین هم داره! مثل عدم خود سانسوری، باز بودن ، خود افشایی! رها بودن.. خود واقعی یا .. ولی من میخوام از عبارت خودافشاگری به طور قرار دادی توی این متن برای این موضوع استفاده کنم.
آسیب پذیر بودن یا خودافشاگری یکی از روش های مهم زندگی کردن برای ایجاد صمیمت عمیق و ماندگار هستش.
اول از هر چیز میخوام بگم آسیب پذیر بودن یعنی چی!؟
یه وقت هایی تو زندگی میشه .. یه صحنه هایی رخ میده که یهو برمیگردی به خودت میگی :
- وای وا دادما!!!!
- چرا اینطوری گفتم ؟
- وای نکنه نقطه ضعفم رو بفهمه!
- نکنه این چیزی رو که فهمید قضاوتم کنه!!!
- نکنه ولم کنه بره!
- نکنه دیگه دوستم داشته باشه ..
اینا همه یه جور به اون آسیب پذیر بودن ربط داره.
البته حد و حدود داره!
روش درست بیان داره و خیلی چیزای دیگه که امروز سعی میکنم بهت یاد بدم.
خب خودافشاگری یا آسیب پذیر بودن یا باز بودن یا عدم خود سانسوری حقیقتا تو رو زیبا تر می کنه. چون طرف مقابلت رو به خود واقعی تو وصل می کنه.
پس ازش نه بترس و نه پنهانش کن.
درسته که سخته! مخصوصا اول رابطه.. ولی خب برای رابطه صمیمانه بهش نیاز داری.
خب سوالات زیر رو دقت کن تا متوجه بشی که چقدر از خود افشایی و عدم خود سانسوری می ترسی! یا چقدر دغدغه ات هست ؟
- می ترسی چیزهایی در مورد زندگی ات رو به طرف مقابل بگی؟
- فکر می کنی فاصله فیزیکی یا عاطفی بهت امنیت میده؟
- می ترسی یه چیزایی رو بفهمه و رهات بکنه ؟
- از گفتن احساس واقعی ات در مورد چیزها می ترسی؟
خب باز کردن در قلب به روی هر کسی .. راحت نیست ..
بهتره بگم سخته .
ولی من سعی میکنم با کمک یه سری توصیه های حکیمانه مربی ها کمکت کنم که حلش کنی و راحت ترش کنی.
خودافشایی یعنی خود واقعی ات رو بروز بدی!
لیزا گلد که یه مددکار اجتماعی درجه دار و مدرک دار هستش و در نیویورک کار می کنه معتقده که خودافشایی یعنی این که تو نظرت، ترجیحاتت، نیازهات و بیان صادقانه احساساتت رو در این ارتباط بروز بدی.
منظور ما گفتن راز هایی نیست که هیچ کس توصیه به گفتنش نمی کنه!
هدف ما اینه که بجای خود خوری به روش درست یه جاهایی خودت رو ارایه بدی و از این طریق کمک کنی طرف مقابل تو رو بهتر بشناسه و درک کنه و ارتباط عمیق تری ایجاد بشه.
یادت باشه که خودافشایی و آسیب پذیر بودن با نیازمند بودن فرق داره!
این رو هم بعدا بهت با یه مثال یاد میدم
نمونه هایی از خودافشایی این هاست که میگم:
- هر وقت دوست داری بغلت کنه بهش بگی که تو رو در آغوش بگیره.
- عذرخواهی کنی.
- کمک خواستن!
- درخواست عدم تلفن و تماس در شرایط خاص
- گفتن چیزایی که در موردشون احساس نا امنی می کنی.
خب هر کدوم از این ها اگر مورد افراط قرار بگیرن و روش درستی برای بیان شون نداشته باشی .. می تونه تو رو یه دختر نیازمند بروز بده!
تفاوتش اینه که تو در تمام مواردی که در زندگی ات و ذهنت رخ داده و میده .. در واقع احساس ات رو بیان کنی! نه نیازت رو.
صبور باش مثال هم میزنم برات.
آسیب پذیر بودن سخته بی خیال بابا!
خب شاید خیلی ها از خود افشایی ترس داشته باشند چون واقعا قبلا آسیب دیدن! شاید توی یه رابطه ای بودن که وقتی احساسات واقعی شون رو بیان کردن طرف مقابل اون ها رو تمسخر کرده یا انتقاد کرده یا بیخیال بوده یا حتی دعوا شده!
شاید هم فکر می کنه اگر خودافشایی کنه ممکنه نقطه ضعف نشون بده و خب داستان میشه.
میدونم تا حدودی درد داره ..
حتی وقتی از خودت یه شخصیت برجسته درست کردی و نگران از دست دادن جایگاهت هستی..
مسلما خیلی سخته که یه چیزایی رو بگی .. ولی تو مجبوری بگی .. چون باید به هم دیگه نزدیک تر بشید.
خودافشایی اگر به شیوه درست صورت بگیره حاصلش موارد زیر هستش:
- اعتماد بنفس
- عزت نفس
- اعتماد سازی
- حل تعارضات
- توسعه تاب آوری و تحمل
- پیوند عمیق
- امنیت عاطفی
- احساس دیده شدن
- سلامت روح و جسم
خب حالا چطور این کار رو شروع کنیم و چه کارهایی می تونه یه خودافشایی درستی باشه؟ خب تا ته این آموزش با من همراه باش.
برای مطالعه این آموزش مهم باید عضویت طلایی داشته باشی.
