منبع عکس: healthmarkets.com
فاصله از شبکه اجتماعی یا فضای مجازی! می تونه زندگی هامون رو یه جوری دیگه جلوه بده طوری که اگر خودت تجربه اش کنی میفهمی که چقدر می تونه زندگی واقعی لذت بخش تر باشه. واتس اپ و تلگرام و اینستاگرام یا حتی افزایش سایت گردی ها و به طور کلی کله مون رو توی این گوشی ۱۶ در ۹ سانتی متری کردن همان و از دست رفتن زندگی همان! و ما همان آدم کوچک چند سال قبل می مانیم و بلکه کوچکتر هم می شویم.
اگر این روزها پای حرف خیلی ها بشینیم کم پیش میاد که نگن آخخخخخخخخخ یاد روزای گذشته! چقدر قبلا خوش میگذشت! چی بودیم چی شدیم!
ولی تقریبا هیچ کس نمیاد بگه که واقعا چرا چی بودیم و این شدیم؟!! (اقلا خودت الان فکر کن)!
اقلا بین اطرافیان من و کسانی که حرفاشون رو می شنوم توی سال های ۸۳ و ۸۴ گیر کردن.. همون روزایی که غرق در کار و زندگی و تحصیل بودن و کل دلخوشی بعد از یک روز سنگین و با گرسنگی (مثلا مثال ماه رمضون رو میزنم) میشنستن پای فیلم های رضا عطاران و سعید آقاخانی! و این میشه که این سال های آخر ( همون سال های دهه هشتاد) که کم کم فضای مجازی اومد توی زندگی هامون .. میشه بهترین سال های عمر ما!
اقلا این بار رو خودت با خودت فکر کن و یه فلش بک به اون سال هایی بزن که توشون جفت پا موندی و هنوز فکر می کنی رویایی ترین سال هایی بود که هرگز مثلش توی زندگی تجربه نکردی!
مثلا:
عزیز دل .. یک کلام.. تو بیشتر در خودت و با خودت زندگی می کردی ..
اما این روزها چه؟
اغلب ساعات زندگی شده دست گرفتن موبایل ها و چرخیدن توی دروغ و راست های مردم! سرشار از مقایسه های عجیب و غریب!
در ادامه می خوام به مضرات کمتر گفته شده در مورد فضای مجازی علی الخصوص اینستاگرام بگم! که مستقیم یا غیر مستقیم زندگی رو تخریب می کنه!
البته الان حرف از اینستاگرام هست و اگر این مطلب رو می خواستم برای دهه قبل بنویسم میگفتم فیس بوک! چون خودم هم زیاد اونجا بودم!
خیلی خلاصه برات می گم که این شبکه ها چه سم هایی رو دارن تو زندگی ما می ریزن و باید دفع شون کنی.
میریم تو فضای مجازی و اینستاگرام چیکار کنیم؟
تا ببینیم دیگران دارن چطور زندگی شون رو پیش میبرن!
در واقع ما از زندگی خودمون میزنیم و درگیر خزعبلات خیلی ها می شیم که بیشترش هم شوآفه! (این روزا انقدر این مدلی دیدم که دوست دارم بجای فضای مجازی بنویسم : ابزاری ۹۹ درصد دروغ!)
البته تو تقصیر نداری! فضای مجازی رو جوری طراحی کردن که تو با پرسه زدن توی این شبکه ها اصلا متوجه اتلاف وقت خودت نمیشی
در حالی که اگر شروع کنی و تایم های صرف شده رو در نظر بگیری می تونی متوجه بشی که با نصف این تایم! (آقا نخواستیم کلا هم فضا رو ترک کنی) چه زندگی متفاوت تر و حال بهتری برای خودت می ساختی!
برنامه ریزی می کنی که مثلا کارهای خاصی رو انجام بدی! آخرش چه کردی؟
هیچ!
این لیست رو می تونی خودت ادامه اش بدی!
یکی از بدترین سم ها و موانع موفقیت از دست دادن تمرکز روی خودمونه.
فضای مجازی قوی ترین ابزار برای رساندن شما به این مرحله است که! خودت رو بیخیال بشی (اقلا!) و فقط روی دیگران تمرکز کنی!
در واقع واقعیت خودت که همه چیز خودت بهش بستگی داره رو بیخیال بشی! و تمرکز روی زندگی دیگران کنی که هیچ ربطی به تو نداره و البته امیدوارم که تو بخش های راست زندگی شون رو ببینی!
یادت نره که مردم معمولا چیزهای خوب زندگی شون رو منتشر می کنند! البته دوست دارن! نوش جانشون. ولی این که تو بخواهی تمام زندگی مردم رو با این چیزهایی که نشر میدن با زندگی واقعی خودت مقایسه کنی … اثرات منفی خیلی زیادی برات داره.
البته بازم میگم .. به شرطی که این خوشی ها هم واقعی باشه!
دوست عزیزم .. برداشتن تمرکز از روی خودت و زندگیت! هر چقدر هم اسفناک! موجب میشه که تو هر روز کمتر و کمتر بشی.
خب مطالب فضای مجازی چیست!؟ (خودت بهتر می دونی!)
معمولا در فضای مجازی ترکیباتی از پست های زندگی روزمره ملت را میبینیم! همین چیزهایی که اگر سر یک چهار راه هم بایستی بعضا می توانی ببینی!
و با وقت صرف کردن روی دیدن چیزهای معمولی از زندگی آدم های معمولی! خودت و اهدافت را گم می کنی! چون اصلا وقت رسیدن به خودت و فکر کردن به زندگی خودت هم نخواهی داشت.
بیشتر کاهش اعتماد به نفس ها از کجا نشات می گیرد؟
از پست هایی که تو برای دیده شدن ارسال می کنی ولی پیام های زیر پست هایت دیدنی و خواندنی است!
معمولا انسان ها با انتشار آنچه که در مورد زندگی شان است اجازه هر گونه قضاوت و نظر دهی و نگاه را به زندگی خود می دهند و در طولانی مدت خودشان را اینگونه می بینند و با نگاه های تازه زندگی جدید برای خود می سازند که اغلب این نگاه های تازه .. نگاه های سالم و عزت نفسانه ای نیست.
معمولا کسانی که در فضای مجازی فعالیت چندانی ندارند زندگی سالم تر و به دور از هیاهو دارند.
در سایه این آرامش و دل ندادن به قضاوت ها و نظرات می توان زندگی سالم تری ساخت و روز به روز رشد کرد ..
در خفا رشد کن! مطمین باش بیکارهای فضای مجازی در موردت حرف های خوبی خواهند زد 🙂
انسان اجتماعی است و وقتی سالم زندگی می کند که بدون افراط و تفریط بهره های اجتماعی ببرد!
اما اعتیاد به فضای مجازی و درگیر فضای مجازی بودن موجب می شود که ما به طور افراطی از اجتماع گریزان باشیم و این می تواند تاثیرات منفی بسیار زیادی برای ما داشته باشد.
درست است که فضای مجازی تبدیل به جایی برای سهولت ارتباطات شده است اما این را باید بدانیم که روابط واقعی به چیزی جز پیامک زدن و عکس ارسال کردن نیاز دارند!
تصور کن بعد از یک سری کارهایی که داشته ای (چه توی خونه چه اجتماع چه با بچه ها و غیره)! تا وقتی گیر میاری میپری سر گوشی و اینستاگرام رو زیر و بالا می کنی! خب این یعنی دوباره خودت رو قربانی کردی! بابا مگه خودت چشه که درگیر خودت باشی؟ مرغ همسایه غازه!؟
شاید با خودت بگی دیدن فضای مجازی مگه جرم است!؟ خیر هیچ چیز در این مورد واقعاً ایراد ندارد، اما اگر به چیزی تبدیل شود که ما را از راحتی مراقبت از زندگی واقعی خود دور کند، بیشتر به یک عادت ناسالم تبدیل می شود.
این غیرقابل انکار است که اگر از رسانه های اجتماعی برای به اشتراک گذاشتن ایده ها و افکار با عزیزانمان استفاده کنیم، می توانند برای ما عالی باشند. اما خب قبول کنیم که! انقدری که ما درگیر تابه و قابلمه شهین و مهین توی فضای مجازی هستیم! هرگز به دنبال سبک زندگی افراد موفق نظیر هاوکینگ و غیره نیستیم!
فواید دوری از فضای مجازی به ما کمک می کنه که بتونیم بیشتر مغزمون رو به این باور برسونیم که وقتش رسیده که فضای مجازی رو ترک کنیم یا اقلا کمش کنیم.
در ادامه تیتروار می گویم که فواید دوری از فضای مجازی چیست:
فضای مجازی با استفاده از حلقه تجدید دوپامین مدام ما را به سمت خود می کشاند و موجب می شود که بخواهیم مدام گوشی مان را چک کنیم. به هر حال این جا کاری به پروسه ای نداریم که فضای مجازی انسان ها را معتاد می کند. من اینجا فقط می خواهم به تو کمک کنم که از فضای مجازی مخصوصا اینستاگرام و نمونه آن کمتر استفاده کنی. اگر واقعا به دنبال راهی بدون زندگی مجازی یا اقلا دوری از فضای مجازی هستی ۷ راهکار زیر را تست کن.
اولین چیز آگاهیه! این که وقتی داری دنبال گوشیت میگردی به این آگاهی رسیده باشی که من میخوام الان برم سر گوشیم و احتمالا وقت مبارکم رو حروم کنم.
دوم اینکه باید انگیزه ات رو بدونی چیه! انگیزه ات رو که پیدا کردی بعدش به راحتی می تونی از قانون جایگزینی استفاده کنی. قبلا هم گفتم که یک سری فعالیت های جایگزین داشته باش تا بهت کمک کنه بجای اینستاگرام گردی از اون ها استفاده کنی.
فکر کن اگر یاد بگیری بجای مجازی گردی آشپزی بهتری داشته باشی و خوراکی خوشمزه تری به عزیزانت هدیه کنی! چقدر دوپامین بیشتری از رضایت اون ها در خودت تولید خواهی کرد. ترک شبکه های اجتماعی باور به اینه که واقعا جاهای دیگری هم هست که بشه دوپامین تولید کرد اون هم سالم تر و بدون اعتیاد و البته بیشتر!
با کمک ایجاد عادت های خوب در زندگی و رسیدن به حال بهتر دستاوردهای عالی تری در زندگی خواهی داشت. این لینک که در مورد تمرینات لایف کوچینگ برای ساختن زندگی جدید است را مطالعه کن.
نوتیفی ها محرک های چک کردن گوشی هستند. وقتی نوتیفی ای از پیام یا محتوای خاصی می بینیم خود به خود کوک می شویم که باید چک کنیم ببینیم چی میگه! چی داره! چی شده! اینجاست که سریع پیج رو باز می کنیم و ۱ دقیقه چک کردن تبدیل به ده ها دقیقه میشه! پس نوتیفی رو اگر غیر فعال کنیم خیلی عالی میشه.
در تنظیمات گوشی خود می توانید این نوتیفی ها را غیر فعال کنید و حتی می توانید یکباره همه نوتیفی های گوشی را غیر فعال کنید یا حتی برای اپلیکیشن های خاص این کار را کنید.
اغلب اوقات، فقط وجود برنامه‌ها در تلفن‌های ما می‌تواند محرک باشد. بنابراین برنامه های رسانه های اجتماعی را از گوشی خود حذف نصب کنید.
من از شما نمی‌خواهم که اصلاً رسانه‌های اجتماعی را بررسی نکنید – فقط کاری کنید که به تلاش بیشتری نیاز داشته باشد. از رایانه خود برای دسترسی به رسانه های اجتماعی به جای اینکه برنامه را در تلفن خود داشته باشید، استفاده کنید. بنابراین به جای بررسی اینستاگرام در تلفن هوشمند خود، کمی اصطکاک وارد کنید و فقط در رایانه خود چک کنید.
یادت باشد که هر چه که می خواهد باشد باشد… ایجاد مشکل برای رسیدن به چیزی، ذهن را از انجام آن کاملاً دور می کند.
مثل زمانی که روزه هستیم یا رژیم غذایی خاصی داریم خوب است که در هفته یک روز را به مدت ۶ الی ۱۲ ساعت اصلا دست به گوشی خود نزنیم. این عادت کمک می کند که به مرور دست از چک کردن مدام فضای مجازی برداریم.
اینگونه مراقبت ها نیاز به عادت ها و روش هایی دارد که نیاز شما را به فضای مجازی کم کند و حتی وابستگی تان را به گوشی کم کند.
عادت کن که وقتی درگیر کار کردن هستی (هر شغلی که داری) گوشی موبایلت را مدام چک نکنی. این کار موجب می شود که تمرکز بر کار بیشتر شود و بهره وری بیشتری داشته باشی و در نهایت اعتیاد تو به فضای مجازی نیز کمتر شود.
قانون نه به تلفن یه چیزی شبیه قانون نه به وانت 🙂 هست. برای خودت قوانینی ایجاد کن که در مواقع خاصی کلا گوشی دست نگیری:
تو می توانی قوانین دیگری نیز وضع کنی.
رسانه های اجتماعی جایگزین تعاملات فیزیکی بین دوستان و اعضای خانواده می شوند. بنابراین به جای اینکه فقط پست های یک نفر را لایک کنید، برای یک شام با او ملاقات کنید یا هر چند وقت یکبار با آنها تماس بگیرید. متوجه خواهید شد که ارتباطات عمیق تری برقرار می کنید.
همچنین، فعالیت های بدنی ذهن را درگیر چیزی غیر از گوشی شما می کند. بدن انسان برای حرکت ساخته شده است. فعالیت بدنی شدید باعث ترشح اندورفین در بدن شما می شود که هورمون های “احساس خوب” هستند – جایگزینی عالی برای دوپامین.
حتی اگر فقط یک پیاده روی پنج یا ده دقیقه ای در خانه انجام دهید یا بدن خود را از بالا به پایین بکشید (منظورم حرکات کششی است)، احساس بهتری نسبت به وقتی خواهید داشت که مدام مشغول چک کردن گوشی بودید.
منبع الهام محتوا:
بگذارید با یک سوال ساده شروع کنیم: آیا تاکنون احساس کرده‌اید که در زندگی‌تان چیزی…
پاییز که میاد، هوا کم‌کم خنک میشه و طبیعت رنگ‌های قشنگی به خودش می‌گیره. برگای…
اگه تا حالا توی محل کارت از خستگی، فشار کاری یا حتی روابط پیچیده با…
بیشتر از آنکه در رابطه‌های پیش از ازدواج، مباحثی چون سنجش وضعیت اقتصادی و اجتماعی…
در دنیای امروزی که همه چیز به سرعت در حال تغییر است، ارتباطات ما با…
رشد معنوی! خب، شاید تا حالا این کلمه رو هزار بار شنیدی و با خودت…